Page 7 - 2025 Bayram Sayısı
P. 7
Çocuk ve Edebiyat Dergisi
Yeşil tozun rengi koyulaşmış, gerçekten de parmak boyası gibi olmuştu. Anneannesi, önce
Mustafa’nın serçe parmağına sürüp peçeteyle sardı. Sıra Selin’deydi. Tüm parmak uçlarına, sonra da
avucunun ortasına sürdü kınayı. Bir güzel sardı, üzerine de kuruyan kınalar etrafa dağılmasın diye
çorap geçirdi.
“Oohhh, mis gibi de kokuyor!” dedi, ellerindeki çorapları koklayarak Selin.
Anneannesi, göbeğini hoplatarak güldü. Selin, anneannesinin bu gülüşüne bayılırdı.
Anneannesi hepsini tek tek yatırdı.
“Hadi uyuyun bakalım yavrularım. Sabaha cicili ellerinizle el öpmeye gelirsiniz.” deyip gitti.
Bu ıslak ve değişik kokulu kınayla uyumak Selin’in tuhafına gitmişti. Ama yine de çok heyecanlıydı.
Gözlerini kapatıp uykuya dalarken aklında tek bir soru vardı:
Acaba sabah kınaları yıkayınca elleri nasıl görünecekti?
Öykü . 7
