Page 22 - 2025 Aile Özel Sayısı

K Ö K L E R
KÖKLER

Ö z l e m T A L İ
Özlem TALİ

Gözlerini açtığında tuhaf sesler duydu. Gözlerinin önünde dev gri binalar yükseliyordu.
“Neresi burası?” diye düşündü.
Nerede kuş sesleri?
Nerede çoşkun dere?
Rüzgârın tenine dokunuşu, annesinin her derde deva kokusu nerede?
Zorladı hafızasını. Gürültülü bir araç yaklaşmıştı. Küçük bir çocuk, onu toprağından söküp almıştı.
Annesi, “Efruz, ne yapıyorsun?” deyince öğrendi çocuğun adını.
"Anne, ne yaptıysam olmadı. Bu küçük zambak bir türlü doğrulmadı. Su verdim, güneşe koydum, şarkı
bile söyledim," dedi Efruz.
Annesi, “Onu sökerken köklerinden birini koparmış olabilir misin?” diye sordu.Haklıydı. Sökülürken
evinde kalmıştı bir parçası. Sızlıyordu yarası.
Bakarken hüzünle toprağına içinden geçirdi zambak:
“Keşke konuşabilsem... Söyleyebilsem ne kadar mutsuz olduğumu. Özledim annemin yumuşak sesini

ve babamın güçlü kollarını.”
“Aaa! Konuşabiliyorsun!” diye şaşırdı Efruz. Küçük zambak da şaşırmıştı.
Sanki birisi dileğini duymuş, ses vermişti ona. O sesle anlattı derdini küçük çocuğa.Efruz çok pişmandı.
Onu da birisi ailesinden alsa çok mutsuz olurdu.

22. www.lokumdergi.com