Page 25 - 2025 Aile Özel Sayısı

Çocuk ve Edebiyat Dergisi

Aile Olmak Aile olmak, sadece birlikte vakit geçirmek değil;
birbirini dinlemek, anlamaya çalışmak ve bazen
sadece sessizce yanında durmaktır. Çünkü bazen bir

kelimeye bile ihtiyaç yoktur, bir bakış anlatır her şeyi.
Ve aile tam da o anda oradadır.
Peki ya aile dediğin her zaman aynı soyadını taşımak

ya da aynı evde yaşamakta mı saklıdır? Aile, kimi
zaman pijamalarla film izlediğin ev ahalisi, kimi

zaman en komik halini bilen dostların, bazen de
kahveni soğutmadan getiren iş arkadaşın oluverir
bence.
Çocukken öğrendiğimiz gibi aile sadece anne, baba,

kardeşten ibaret kalmaz yaş aldıkça. Biz büyüdükçe
o da büyür sanki… “Sen” ya da “Ben” olmaktan
Köşe Yazısı vazgeçip "Biz" diyebildiğimiz her an yeşerir aile

olgusunun filizleri.
DİDEM ÖZKAN Mesela sabah uyanınca seslenen bir kuş, okulda
seninle simidini paylaşan bir dost, iş yerinde seni
Bazen bir fırının başında pişen kurabiyelerin
düşünen bir ekip arkadaşı… Onlar da eklenmez mi
kokusunda, bazen bir battaniyenin altında anlatılan aile çerçevesine gün be gün? Çünkü aile olmak

masalda, bazen de sıcacık bir sofrada aynı tabaktan demek, birlikte gülmek, birlikte dertlenmek ya da
zeytin paylaşırken hissederiz: Aile olmak... birlikte susabilmek…
Aile, bazen sessizce yanında durandır. Kalabalığın
Ev dediğimiz yerin duvarlarını sadece kırmızı
içinde seni gören, sıkıldığını bir mimikten anlayandır.
tuğlalar mı örer dersiniz? Orada sesler de yok
Birlikte susup sadece patlamış mısır yiyerek geçirilen
mudur? Şen kahkahalar, sabah uyanınca söylenen akşamlar kadar, göz göze gelip gülme krizine girilen

"günaydın", okuldan gelince duyulan "hoş geldin", anlarda da saklıdır.
Bazen birlikte dertleştiğin arkadaş, bazen mahallede
yatarken koşarak verdiğin bir iyi geceler öpücüğü,
seni her sabah selamlayan bakkal amca, bazen de
bazen de sessiz bir sarılma... İşte aile, bu seslerin
bir kitapta kendinden bir parça bulduğun karakter bile
toplamı değil midir aslında? ailene dâhil olabilir.

Bir de büyüdükçe anladığım bir şey var ki her bir Kısacası, aile olmak bir “mekân” meselesi değil, bir
“kalp” meselesidir. Aynı çatının altında olmasan da
bireyin evinde ayrı, özel bir yeri var sanki. Bir
aynı duyguda buluşabildiğin herkes, senin ailen
çocuğun evdeki yeri oyun halısında olabilir mesela.
olabilir.
Ya da buzdolabındaki bir çizim köşesi hatta belki de Ve bence bu çağın en güzel yanlarından biri şu: Aile

babasının omzundaki başı... Ama her zaman o yer dediğin şey büyüyebilir, dallanabilir, genişleyebilir.
Yeter ki sen içinde yer açmaya istekli ol. Belki de aile,
sıcacıktır bilirsiniz, güvende ve ait hissettirir.
kiminle birlikte gülümsediğini fark ettiğin o an başlar.

Köşe Yazısı . 25