Page 30 - 2025 Aile Özel Sayısı

Anneler… Onlar bir yuvanın kalbi. Çocuğun yüreğine
Dünyanın En Güçlü Kalesi Aile sevgiyi, merhameti eker. Çocuğunu karnında

taşımakla kalmaz, büyütür, öğretir, yanındadır. Bir
çocuğun ilk öğretmeni, her zaman kelimeleri değil,
annesinin şefkat dolu bakışlarıdır. Annenin evde
oluşturduğu sıcak iklim, dışarıya taşar; komşuya,
okula, şehre. O yüzden her anne, sadece kendi evini
değil, bir toplumun vicdanı da besler. Anne
kahramanlar, en büyük değişimleri başlatmada
öncüdür.

Babalar…Onlar güvenin sessiz sesi. Omzuna aldığı
yükle “Dayan” demeden dayanmayı fark ettirir.
Bazen söz söylemeden, duruşuyla öğretir
sorumluluğu, emek vermeyi. Onun çabası
mücadelesi, bir çocuğun hayallerine köprü kurar.
Dikkat edildiğinde omuzları, en ağır yükleri alır.
Yalnızca ailesini değil, bir ülkenin üretme, direnme,
Köşe Yazısı devam etme iradesini taşır.

MAHİDE UYSAL Sağlıklı ailede büyüyen bir çocuk ise yalnızca birey
değil; umuttur, neferdir topluma. Okulunda
Çokça düşünürüm. Çocuğun gözlerini ilk açtığı yer, arkadaşını gülümseten, bir çiçeği sulayan, yerdeki
yalnızca bir ev değil; bir dünya, çöpe eğilip elini uzatan o çocuk yarın öğretmen olur,

bir yuva. O yuvanın tam ortasında duran iki koca mühendis, ya da sanatçı…Hangi mesleği seçerse
seçsin, kalbinde aileden getirdiği sevgiyle,
yürek. Anne ve Baba. Anne, kalbin sıcaklığı; her
dürüstlükle, gözünde ki ışıkla dokunabilir insanlığa.
sarıldığında içini ısıtan, yorulmaz bir sevgiyle sarıp
Dünyayı iyileştirmek için bir durumu değiştirmek
sarmalayan… yerine olduğu yerde güzel kalabilmeyi başarır belki
Ya Baba. Sesi dokunuşu, varlığı; güven veren koca de. Kendi yolunda giderken başkalarının

gölge, sırtını yaslayabileceğin sessiz dağ… İkisi bir karanlıklarına fener olur, ilham verir etrafına.
araya geldiğinde ise aile. Toplumun en değerli yapı
Birlikte oturulan sofralar, annenin şefkatli sesi,
taşı olmazsa, olmazı.
babanın güçlü omzu, keşif dolu yolculuklar…Hepsi
Büyük hikâyeler, mutlu yuvalarda sıcak sofralarda
çocuğun hafızasında saklı kalır. Yaşam çocuk
başlar. Belki de en büyük devrimler, önce bir büyüdükçe değişse de; hafızasında köklü anılar,
annenin duâsında bir babanın sessiz bakışında ailede ki sevgi dolu sohbetler kalbinin bir köşesinde

filizlenir. hiç eskimez.
Ailede yaşanılan her güzel şey, insanın yoluna bir
pusula gibi eşlik eder. Zor anlarında yoluna yoldaş
olur.

Son olarak ardımızda bırakacağımız en büyük miras
;insan nesline verdiğimiz koşulsuz sevgi ve değerli
hatıralar olacaktır.

30 . www.lokumdergi.com