Page 28 - 2025 Aile Özel Sayısı
P. 28

Okuduk da Ne Oldu?                                Okumaya  devam  ettiğimizde  okumanın  bize


                                                               yalnızca  yeni  pencereler  açmakla  kalmadığını,

                                                               kendimizi  gördüğümüz  bir  aynaya  dönüştüğünü  de

                                                               anladık.  Kendimizle  karşılaştık.  Benliğimizde  yer

                                                               alan  o  boşluk  hissiyle...  Kimisinde  küçücük  olan
                                                               kimisinde  ise  benliğini  kaplayan  bir  boşluk.

                                                               Okumayanlar  bu  boşluğu  görmezden  geldi  ya  da

                                                               boşluğun  içerisine  geçici  tıkaçlar  buldu.  Okuyanlar

                                                               ise  o  boşlukla  yaşamayı  öğrendi.  Kimisi  içerisine

                                                               toprak  koyup  çiçek  ekti,  kimi  ise  boşluğa  bakıp
                                                               gördüklerini dünyaya üreterek sundu. Ne kadar çok

                                                               anladıysak  ne  kadar  çok  fark  ettiysek,  o  boşluk  o

               Köşe Yazısı                                     kadar  şekillendi,  anlam  kazandı.  Okudukça  yalnız

                                                               olmadığımızı,  hepimizin  içinde  benzer  sorular,

                   ELA SÜMEYYE SEÇİM                           boşluklar, arayışlar olduğunu anladık.

                                                                Okuduk ve özgür olduk. Ruhumuza kanatlar takıldı.

           Son  zamanlarda  bir  cümleyi  ne  çok  duyar  olduk:  Bazen  bir  yerde  kalmayı  seçmek  oldu  bu  özgürlük
         “Okuyunca  ne  değişecek  ki?”,  “Biz  okuduk  da  ne  bazense  yollara  düşüp  uzaklara  gitmek...  Fakat

         oldu?” Hayattaki en büyük tutkularından biri okumak   nerede  olursak  olalım,  okuyup  anladıklarımızla

         olan  ve  okumak  üzerine  kariyerini  planlamış  biri  değiştik,  dönüştük,  genişledik,  var  olduk.  Uçup

         olarak, bu soruya verecek bir cevabım var.            gittiysek de heybemizdekiler bize yolluk oldu; çünkü

          Okuduk ve dünyaya sadece kendi penceremizden         gittiğimiz  her  yere  yalnızca  bedenimizi  değil,
         bakmanın ötesine geçtik. Yeni pencereler keşfettik.   düşüncelerimizi,     öğrendiklerimizi,    içimizde

         Kimi pencereler geniş, ferah manzaralara açılıyordu;  biriktirdiklerimizi   kısacası   okuduklarımızı   da

         kimisi dar ve kasvetliydi. Kimi pencereler rengârenk  götürdük.  Okudukça,  yol  sadece  ayaklarımızın

         ve  iç  açıcıydı,  kimisinin  camları  ise  kirliydi.  bastığı  yer  değil,  zihnimizin  ulaştığı  ufuk  oldu.  Ve

         Dışarıdaki  manzarada  her  zaman  içimizi  ısıtan  bir  sonunda  anladık  ki,  okumak  sadece  satırları
         görüntü olmadı belki; bazen kurak, çorak topraklar,   okumaktan  ibaret  değilmiş.  Okudukça  doğayı,

         bazen de beton duvarlarla karşılaştık. Okumayanlar    duyguları, sessizliği, zamanı da okuyabiliyormuşuz.

         dünyayı  tek  boyutta  ve  manzarada  görüp,           Okuduk da ne iyi oldu! İyi ki de okuduk sevgili okur.

         pencerelerine  sıkı  sıkıya  sarılırken,  okuyanlar   Okumaya  devam  edelim.  Yeni  pencereler  açalım.

         cesaretle camları silmeye, yeni pencereler açmaya,    Yeni  aynalarda  kendimizi  görelim,  değişelim,

         hatta manzarayı değiştirmeye çalıştı.                 dönüşelim, kanatlanalım, uçalım ya da konduğumuz
                                                               yerde köklenip toprağımıza güçlü kökler salalım.
       28. www.lokumdergi.com
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32