Page 13 - Aralık 2022 Lokum Çocuk ve Edebiyat Dergisi

Çocuk ve Edebiyat Dergisi

“Ben b r uyurgezer m.” Tatu yorgun ayaklarını sürükleyerek annes n n ardına düştü.
Anne Tavuk bu numaraya kanmamıştı: Konuşmaya h ç hal yoktu, gözler n zor açıyordu:
“Çabuk buraya gel c vc v m!” “Nereye g d yoruz anne?” d ye sordu.
“Geceler uyku tutmuyor anne.” ded Tatu. “Uyku tam rc s ne!” d ye cevap verd annes .
Annes esneyerek: “Uykunun tam r m olur?” d ye sordu c vc v. Sorusunun
“Sağlıklı büyümen ç n uyuman lazım.” ded . cevabını alamadan yorgunluktan ayakta uyumaya başladı.
“Gündüz uyuyorum ya anne. ” ded Tatu. B raz sonra kulağında patlayan sesle neye uğradığını şaşırdı:
“Akşam uykusu öneml , had bakalım doğru kümese.” “Üü ürü üüüüüüü”
Tatu gez nmekte kararlıydı. Adımları hızlanırken annes ne Tatu gözler n açtı. Heybetl kanatları, rengarenk kuyruğuyla
seslend : kocaman b r horozun karşısında buldu kend n . Horoz tek
“B raz dolaşıp geleceğ m anne, uyumak s-te-m -yo- gözüne sıkıştırdığı cam mercekle Tatu'yu ncel yor, kırmızı
rum!” şapkaya benzeyen b ğ o konuşurken sağa sola yatıyordu:
Bahçede kah eşelend kah ç tler n etrafında dolandı. Sabah “Sorun ned r?”
Annes kanadından tutuğu m n k oğlunu horozun yanına
güneş bel r nce kümes ne dönüp yorgun vücudunu
sürdü:
yatağına bıraktı.
“Doktor Horoz Bey, oğlum gece uyumuyor, etrafta dolanıyor.
“Kalk bakalım küçük bey.”
Sağlıklı gel şemed ğ ç n de vücudu cılız kaldı.”
Tek gözünü açıp tepes nde d k len annes ne baktı:
El ndek reçeteye b rtakım notlar alan Horoz, gözler n
“Sabah oldu mu?” d ye sordu.
kısarak konuştu:
“Öğlen olmak üzere.” d ye yanıtladı annes .
“Tedav ye başlıyoruz!”
Tatu tek gözünü de kapattı:
Doktor Horoz tek mercekl gözlüğünü gözüne sıkıştırdı.
“Annec ğ m çok yorgunum, uyumak st yorum.”
Güneş batana kadar Tatu’yu tak p ett . Kah kümes tepes nde
Kanatlarını bel ne koyan annes n n kaşları çatıldı:
kah ç menler n ç nde bazen de odunların arasında zled onu.
“Bu böyle olmayacak.” ded .
M n k c vc v gözler n ne zaman kapatsa göğsünü torba g b
Tavuk Hanım oğlu Tatu’yu m n k kanadından tuttuğu
ş ş r p ötmeye başlıyordu:
g b ayağa kaldırdı.
“Ü ürü üüüü... Ş md değ l güneş batınca…”
“Had g d yoruz.”
Gün boyunca tek b r an b le uyumayan Tatu yorgunluktan
tükend . Sonunda güneş n battığına çok sev nd . Annes
Tavuk Hanım’ın etekler n çek şt rd :
“Uykum geld anne.”
Annes sev nçten kanatlarını çırptı. Tatu’yu kucakladığı g b
kümese koştu. Samandan yatağına yatırıp üstünü örttü
onun. Saçlarını okşayıp yüzünü öptü:
“İy geceler c vc v m.”
Tatu uykuya dalarken mırıldandı:
“Uykumu tam r ett rd ğ n ç n teşekkür eder m annec ğ m.”
Ç zer: Ceyda Mollaoğlu

Öykü . 13