Page 12 - nisan1

ÖZEL Erdoğan Ergin, Rabia Sarı

SÖYLEŞİ @erdoganergin, @rabia_sa1

Prof. Dr. Belma Tuğrul

1. Oyun deyince akla ilk siz geliyorsunuz? Peki Bel-
ma Tuğrul çocukluğunda nasıl oyunlar oynardı,
en çok nelerden keyif alırdı?
Biz dört kız kardeşiz. Ben ailenin ikinci kız çocu-
ğuyum. Yaşlarımız birbirine yakın kardeşleriz. Bu
nedenle, okul dışındaki zamanlarda dışarıda oy-
nasak da evimiz de büyük bir oyun alanıydı ve
özellikle annemizin de bizim oyunlarımıza katıldı-
ğını çok iyi anımsıyorum. Bizim zamanımızda, okul
yarım gün idi ve hepimiz mahalle okullarına gider-
dik.Okula yürüyerek gidip gelirdik. Yolda da oyun
oynardık. Eğer kış mevsimi ise okul yokuşunda
çantamız üstünde kayardık.Eve girmeden apart-
manın içindeki kaloriferde üstümüzü kuruturduk.
Bize okuldan sonra çok zaman kalırdı. Çünkü 60’lı
yıllarda dershane ve kurslar yoktu. Her şey okul,
ev ve sokakta geçerdi. Apartmanımızın içinde, da-
ire aralarına, evden halı ve minderler, mutfak eş-
yaları ve aksesuarlar çıkarırdık ve evcilik oynardık.
Hava uygun olduğunda evcilik köşemizi bahçeye
kurardık, yemekler yapardık, bebeklerimize bakar-
dık. Sokakta da çok oynadığımızı hatırlıyorum. Ye-
mek yiyip dışarı çıkardık, sohbet duvarımız vardı
orada. Oturup sessiz film oynamayı çok severdim.
Saklambaç oynardık bütün mahalle. Saklanma
alanımızda bazen öyle saklanırdık ki, birbirimizi
saatlerce bulamazdık. Sonunda bakardık ki bizi
bulamıyorlar, saklandığımız yerden merkez üsse
dönerdik. Saklandığımız yerde beklerken de oyna-
maya devam ederdik. Adını kendimizin koyduğu,
kurallarını kendimizin koyduğu onlarca mahalle
oyunumuz vardı. Mahalle kültürü içinde büyüdüm.
Cep telefonumuz olmadığı için belirlenen saatte rı; açık hava sinemasında film izlemek, arkası yarın
buluşma noktamızda toplanırdık. Gece yarılarına radyo tiyatrosu dinleyip sabırsızlıkla ertesi günü
kadar sohbet ederdik. Evde annemin kıyafetleri- beklemek ve çizgi film Casper. Casper’i çok sever-
ni giyerdik ve annecilik oynardık. Ablam hep ben dim. Orta okul ikinci sınıfta iken, evimize televizyon
anne olacağım derdi, biz de onun çocukları olur- geldi. Komşumuzun televizyonu vardı fakat gidip
duk. Çocukluğumda en sevdiğim şeylerden bazıla- onların evinde izlememize ailemiz izin vermediği
için, onlardan televizyonun sesini açmalarını ister-

12 • www.lokumdergi.com