Page 31 - nisan1
P. 31

Çocuk ve Edebiyat Dergisi


 USTA DEDEKTİFLER   -  Sessiz  ol!  Hımm,  koltuktaki  ka-  abi?  deyip  peçeteye  sardığı  kekten  bir  ısırık  aldı

                                                 Bulut.
        lem izlerini görüyor musun?
        - Evet, bu ne demek ki şimdi abi?,       - Onu nerden buldun? Aklın hep yemekte… Gel de
        diye güldü Bulut.                        açalım şunları diye eğildi Çınar önündeki koliye.

        -  Önemsiz  gibi  görünen  bilgiler      Birinciden  giysiler,  ikinciden  örtüler,  üçüncü,  dör-
        bize  ipucu  olabilirler.  Hatırlasa-    düncü derken vakit ilerledi.
        na son hikayeyi!
                                                 - Belki de burada değildir, dedi Bulut terden düşen
        Çınar bu oyuna kardeşinden faz-          gözlüğünü düzelterek.
        la  kaptırıyordu  kendisini.  Bulut      -  Eski  eşyalarımız  hep  burada  duruyorlar,  başka
        da abisinin peşinde, bazen gün-          nerede olacak ki? Hadi devam edelim, dediği sıra-
        lerce oyuna devam ediyor, bazen          da  kütüphanenin  aralıklı  duran  alt  çekmecesi  Çı-
        de sıkılıp bırakıyordu.
                                                 nar’ın  dikkatini  çekti.  Kolileri  bırakıp  ona  yöneldi.
        Duvardaki  fotoğrafta  babaları          Kulpundan  asıldı  ama  çekmece  rayından  kımılda-
        neredeyse onların yaşındaydı ve          madı. Tekrar denedi, açılmadı. Bulut yardıma geldi.
        kalın, gri ipli dürbün de boynun-        Tüm güçleriyle defalarca çabaladılar, çekmece yine
        daydı.  Çınar  parmak  uçlarına          de açılmadı. Yorgunluktan oturup kaldıkları sırada;
        yükselerek mırıldandı;
                                                 -Bir fikrim var!, diye heyecanla yerinden fırladı Çınar.
           - Hımm, demek dürbün bu…
                                                 -Üstteki  çekmeceyi  açabilirsek,  alttakinin  de  için-
                      -  Kolilere  baksak  mı    dekileri  görebiliriz.  Bunu  babamdan  görmüştüm,
                                                 dedi ve kalkıp üst çekmeceyi açtı. Kenarından kalın
                                                 ve gri bir ip sarkan tozlu, yeşil kutuyu gördü.
                                                 -Hımm, bu çok garip… Kalın ve gri ip, diye mırıldan-
                                                 dı. Önce notlarına ve kutuya, sonra duvardaki fo-
                                                 toğrafa bakıp hızla kutuyu açtı. “İşte burada!” diye
                                                 bağırdı coşkuyla.

                                                 Usta  dedektifler  görevi  başarıyla  tamamlamanın
                                                 mutluluğuyla kucaklaştılar. Etrafı toplayıp dürbünü
                                                 ve kılıfını temizlediler. Akşamı beklemeye başladılar.
                                                 Zil  çaldığında  iki  kardeş  ağızları  kulaklarında  ka-
                                                 pıya koştular. Çınar arkasına sakladığı paketi içeri
                                                 giren babasına heyecanla uzatırken, annesi “Küpe-
                                                 lerimi  bulamıyorum,  gördünüz  mü?”  diye  seslendi
                                                                                     içeriden.  Usta  de-
                                                                                     dektifler  o  an  göz
                                                                                     göze  geldiler.  Biri
                                                                                     not  defterini  çıkar-
                                                                                     dı,  diğeri  gözlüğü
                                                                                     taktı. Yeni görev için
                                                                                     hazırdılar…

                                                                                          Çizer: Özgür Özmel
                                                                                           (Konuk Çizer)
                                                                                             @purrartworks
                                                                                                 öykü   • 31
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36