Page 34 - nisan1

OYUN ARARKEN YOLUMDA

Didem Taşdemirel
@didemm_ozkan

“Hiişşştttttt” dedi o anda karınca.
Gezerken bir gün yalnız başıma.
“Böyle kırarsan kalpleri, hep kalırsın bir
Bakındım şöyle etrafıma.
başına.
Bulabilir miydim bir oyun arkadaşı bu Hiç kulak verdin mi onların şarkılarına?
diyarda?
Belki bir şeyler anlatmak istemişlerdir
Derkeeeeennn...
sana.”
Koptu bir patırtı!
Haklı olabilir miydi?
O da ne?
Kırdım mı ben tüm kalpleri?
Neler oluyor böyle?
Haydi dedim dönelim o halde geriye birlikte.
Nedir bu ciyaklama?
Karıncayı da kattım ardıma böylece.
Kuşlarmış meğer ağacın dallarında.
İlk sözüm koalaya,
Zorlarına mı gitti ki dediklerim?
“Ne anlatıyor bu horuldama?”
Hep bir ağızdan bağırdılar.
Arkadaş arıyormuş meğer.
“Patırtı değil bu, laf etme şarkılarımıza!”
Düştü o da hemen karıncanın ardına.
Ve uçup gittiler uzaklara.
Bense kaldığım yerden devam ettim
adımlarıma.
Oh! Ne güzel sessizlik diye düşünürken,
bir de ne göreyim?

Oradan oraya bir zıplama…
Offff! Zıplamanın yanında bir de viyak-
lama...
Bu kez ben başladım koşarak kaçmaya.

Tam o an...
Duymaz mıyım gürültülü bir horuldama?
Sadece bir oyun arkadaşı arıyorum, ya-
zık değil mi artık bu kulaklarıma!
Bir ağacın altına oturdum kaldım.
Başımı da iki pençemin arasına aldım.
Güzel sesli, gürültüsüz arkadaşların ha-
yaline daldım.

34 • www.lokumdergi.com